Voorwoord :

De zogenaamde 'Braziliaanse' Blauwe Bisschop
door Lievens I., Erpe-Mere, België

De Ultramarijn Dikbek, alias de onverschrokken BLAUWE BISSCHOP uit Zuid-Amerika, heeft al vele namen gekregen... Niet alleen in het Latijn : Cyanocompsa brissonii argentina, Cyanocompsa cyanea argentina/infrasp. sterea, Cyanoloxia brissonii argentina, Guiraca argentina, Passerina brissonii argentina. Daarnaast : tevens namen naargelang van zijn oorsprong en leefomgeving. Namen in de verschillende talen zoals ze gesproken worden doorheen het immense verspreidingsgebied van alle Cyanocompsa brissonii ondersoorten in uitgestrekt Zuid-Amerika : Reina Mora Grande, Azulón (Uruguay – Argentina), Azulao, Azulao-verdadeiro, Azulao-bicudo, Azulao do Mato Grosso, Azulao do Sul, Bicudo da Terra, Azul, Tiata, Guariandi, Gurundi-Azul, Vira-vira (Brasil), Guiraca Ultramar,... Of namen wereldwijd, aldus de ene keer betiteld als ‘Azulão do Brasil’ , en een volgende keer genoemd als 'Ultramarine Grosbeak' tot Brazilian Blue Grosbeak, of zelfs ‘Blue Bishop /Blue Bird’. In het Nederlands soms ook ‘Blauwe kardinaal’. In het Frans Evêque Bleu du Brésil. Allemaal namen voor in wezen diezelfde soort, doch hier ten lande gemakshalve altijd "Braziliaanse" Blauwe Bisschop genoemd. Bovendien blijken kwekers continu ondersoorten te kruisen, waardoor specifieke kenmerken verloren gaan, en men blijft zitten met een middenmoter-mengelmoesje.
Op het Lievenshok opteren we voor het meest kloeke type onder de Blauwe Bisschoppen. Daar komt niks anders tussen. Daar wordt niks anders ingekweekt. Het bloed blijft puur Reina Mora Grande met de zware koepelvormige kop waarop massief ingeplant, de krachtbek in kegelvorm, qua vorm vergelijkbaar met de Oryzoborus twa-twa-soorten. Bedoeling is uiteraard dat het type uit Lievens-stamlijnen zich vanaf de eerste blik zichtbaar onderscheidt van al de rest. Dat is de uitdaging.
De meeste subspecies tonen een sprankelend marineblauw voorkomen. Van de twee ondersoorten die in Argentinië voorkomen, is er één die ietwat donkerder gekleurd is dan de andere, soms in voorkomen zelfs neigend naar “zwartachtig blauw”. Deze laatstgenoemde is de "kleinere" ondersoort Argentijnse Blauwe Bisschop, genoemd Sterea, de Cyanocompsa brissonii sterea (Oberholster, 1901) . Eveneens in Argentinië te lokaliseren, is de net wat minder donker gekleurde, en vooral zichtbaar grotere Cyanocompsa brissonii argentina. En laat het nu net deze grote en onverschrokken Argentijnse Blauwe Bisschop zijn die hier op het hok de grote favoriet onder alle bisschoppen is : de Cyanocompsa Brissonii Argentina, door de lokale Argentijnse bevolking benoemd als ‘Reina Mora Grande’, is zonder enige twijfel de meest indrukwekkende van allemaal. Met zijn 16-18cm lichaamslengte in vol en rond postuur, oogt de Reina Mora Grande net wat groter en solider dan de overige types van de Blauwe Bisschop. Zijn koepelronde kop oogt als een stevig gewapende bunker waarin de zware, kegelvormige krachtpatsersbek massief is ingeplant. Enorm imposant ziet deze bisschop er zo uit, met pingpongbal-ronde, grote en priemende ogen, die weliswaar altijd ietwat ‘op hun hoede blijven’ maar tegelijk een waarschuwende air van onverschrokkenheid uitstralen. Kwiek, prompt en wendbaar in beweging. Steeds het doel ‘scherp in het vizier’ houdend. Alles bij mekaar is het resultaat van slechts 1 blik op dergelijke vogels op slag overweldigend : Deze ultramarijne Argentijn is een absoluut dominante verschijning met panache en imposante uitstraling. Ik noem 'm kortweg : 'de kloeke knoeper'. Met veel voorsprong de absolute favoriet van mijn jongste zoon Lennert.

<<<<<<<<<<<< LIEVENS TESTPAGINA >>>>>>>>>>>>